Reżyserzy Zootopia 2 poprosili Giacchino: „Zrób to głupsze” — efekt to najbardziej szalona ścieżka Disneya

Michael Giacchino skomponował ścieżkę dźwiękową do Zootopia 2 i — jak podał podczas wczesnego pokazu w Walt Disney Animation Studios — reżyserzy Jared Bush i Byron Howard poprosili go, by poszedł w stronę jeszcze bardziej kreskówkowego brzmienia: „Czy może być głupsze?”.

Kompozytor i tło
Prośba „Zrób to głupsze”
Styl muzyczny i instrumenty
Wybrane cytaty
Sequel i inspiracje
Data premiery

Kompozytor i tło

Michael Giacchino otrzymał Oscara za ścieżkę dźwiękową do Up i od 2004 roku pracuje z Disney/Pixar (między innymi The Incredibles, Ratatouille, Coco, Inside Out, Zootopia). Ponadto komponował dla Marvela, Star Wars, oraz do produkcji aktorskich Disneya. Na Zootopia 2 został poproszony przez Jareda Busha, dyrektora kreatywnego Disneya, by napisać nową muzykę dla sequela.

Prośba „Zrób to głupsze”

Podczas prezentacji Giacchino relacjonował, że reżyserzy pytali go: „Czy może być głupsze?” i zachęcali do przesunięcia brzmienia w stronę jeszcze bardziej kreskówkową. Film ma silniejszy nacisk na komedię, a jednocześnie chce zachować elementy dramatu emocjonalnego z pierwszej części.

Styl muzyczny i instrumenty

Giacchino opisał pracę nad ścieżką jako test: „Jak daleko możemy to przesunąć? Jak bardzo kreskówkowo możemy podejść do tego w najbardziej niesamowity sposób?”

W jednej sekwencji kompozytor przechodzi „od banjo rodem z muzyki ludowej, w lewo w klimaty policyjnego serialu z lat 70., w prawo do francuskiej bistro, a potem lekki skręt w stronę heavy metalu z krzykiem”. Mimo tych gwałtownych zmian muzyka ma działać spójnie z obrazem.

W realizacji użyto nietypowych instrumentów perkusyjnych, w tym flapamby, oraz przedmiotów skonstruowanych przez rodzinę kompozytora, jak nietypowy mosiężny gong. Giacchino powtarzał, że na tej ścieżce nie było „nie” — pomysły były akceptowane i testowane.

Wybrane cytaty

Oto kilka cytatów Micheala Giacchino przetłumaczonych na polski, zachowując oryginalne treści:

„To może być najbardziej szalona ścieżka dźwiękowa, jaką kiedykolwiek napisałem w całym moim życiu.”
„Było takie napięcie energii. Więc stało się to balansowaniem: upewnić się, że zachowujemy historię emocjonalną, nie tracimy jej, a potem po prostu wszędzie iść na całość.”
[robi dźwięk jak puzon] „Robiąc to, myślisz o rzeczach… wszyscy dorastaliśmy na kreskówkach i one robią [robi dźwięk podobny do puzonu] wszystkie te różne dźwięki, które instrumenty mogą robić, ale rzadko robią, bo normalnie grają zwykłą muzykę.”
„Chodzi o to, jak głupio możemy pójść. Więc myślisz o rzeczach takich jak — wszyscy dorastaliśmy na kreskówkach… 'Głupsze’ daje nam pozwolenie, by iść w obszary ósmej klasy tego, co robimy.”
„Nie wszyscy potrafią rozmawiać o muzyce, i to w porządku. Nie chcę, żeby reżyserzy czuli, że muszą mówić o muzyce. Chcę, żeby czuli, że mogą mówić o tym, czego szukają emocjonalnie — ‘Szukam czegoś głupszego lub bardziej zabawnego,’ to rozumiem.”
[głos demoniczny reżysera] „Taaak.”

Sequel i inspiracje

Giacchino omawiał też podejście do komponowania dla sequela: kiedy przywoływać tematy z pierwszego filmu, a kiedy wprowadzać nowe motywy. Jako wzór przywołał Empire Strikes Back Johna Williamsa.

Przetłumaczony cytat Giacchino o tym brzmi: „Jednym z moich ulubionych sequelów jest Empire Strikes Back, i jedną z przyczyn jest to, co John zrobił z tamtą ścieżką — nie po prostu powtórzył to, co miał. Mógłby łatwo użyć tego, co zrobił w pierwszym, ale dodał tak wiele do tego. I powód był taki, że były nowe środowiska, są nowi bohaterowie, nowe miejsca do odwiedzenia, wszystkie te różne pomysły, które wchodziły, i chciał je zaznaczyć muzyką.”